سلام به همه

#سوال_ناشناس
ممنون از سوالتون. جواب رو در چند بخش میگم خدمتتون اول اینکه منظور درست این روایت اینه که علمای دین و یا هرکسی دیگه حق نداره به بهانه ی دین از مردم پول بگیره(دقت کنید به جمله) اما خب این هم نیست که علمای دین از گرسنگی بمیرن بذارید براتون یه داستان کوتاه بگم: میگن یه روز رییس اداره تبلیغات یه شهر یه روحانی رو به یه روستا معرفی کرد و گفت مردم! این عالم دینتونه و حق نداره از شما پول بگیره و رفت. بعد مدتی اومد و مردم رو جمع کرد تا خبر اون روحانی رو بگیره و از روحانی پرسید این مردم بهت کمکی هم میکنن؟! مردم با تعجب گفتند شما خودت گفتی حق نداره پول بگیره! رییس اداره گفت بله اما نگفتم شما هم بهش پول ندین!!! (فرق هست بین اونی که به بهانه دین از مردم پول میگیره و کرامتی که مردم به روحانی هدیه میکنن) اما جواب سوالتون؛ ببین دوست من پول گرفتن برای آموزش دین و نماز خوندن و انجام واجبات دینی(برخی از اینها و نه همه ی اینها) حرامه اما اگر به روحانی پولی داده میشه در قالب انجام امورات فرهنگی و آموزش و برخی مسائلی که منع نشده و همچنین ایاب و ذهاب و این مسائل هست بنابراین درآمدهای ناچیزی که از سمت مردم هست منعی نداره.ما در سیره و داستانهای اهل بیت نمونه های مختلفی داریم که موید این مساله هست. فرق هست بین پول درخواست کردن برای انجام اموراتی که برای اونها گرفتن مزد منع شده و دادن هدیه و یا هزینه ی آموزشهایی که برای گرفتن مزد منعی نداره.
حالا من کاری به مداحای بزرگوار ندارم من پاسخ حیطه ی کاری خودم دادم